Ο δικέφαλος μυς του ώμου, έχει δύο κεφαλές και δύο τένοντες που τον συνδέουν με το οστό. Ο μεγαλύτερος τένοντας (βραχεία κεφαλή) πολύ σπάνια αντιμετωπίζει προβλήματα τενοντίτιδας. Αντιθέτως, πολύ συχνότερα ο τένοντας της μακράς κεφαλής (ο οποίος περνά από το μυ μέσω του στροφικού πετάλου, στην άρθρωση του ώμου και συνδέεται με την υποδοχή της άρθρωσης), αντιμετωπίζει προβλήματα εκφύλισης, φλεγμονής και έντονου πόνου λόγω της τενοντίτιδας. Λόγω του υψηλού βαθμού εκφύλισης μπορεί να προκύψει αποκόλληση ή κόψιμο του τένοντα του δικεφάλου από την έκφυσή του από τον ώμο (κάκωση SLAP).
Η αντιμετώπιση του προβλήματος του επώδυνου ώμου λόγω εκφύλισης ή αποκοπής της μακράς κεφαλής του δικεφάλου του ώμου, αντιμετωπίζεται μόνο χειρουργικά. Εάν δεν αποτελεί μέρος ενός μεγαλύτερου χειρουργείου όπου η τενοντίτιδα συνυπάρχει σε ρήξεις του μυοτενοντίου πετάλου ή του υπερακανθίου, η συνήθης επέμβαση ονομάζεται τενοτομή και περιλαμβάνει το κόψιμο του τένοντα του δικέφαλου στη βάση του από την κορυφή της ωμογλήνης.
Η πλέον σύγχρονη επέμβαση για την αντιμετώπιση της βλάβης στον τένοντα της μακράς κεφαλής του δικεφάλου είναι η αρθροσκοπική τενόδεση η οποία ενδείκνυται πρωτίστως για αθλητές και γενικότερα για νεαρά και δραστήρια άτομα.
Τενόδεση
Η επέμβαση της τενόδεσης του δικέφαλου μπορεί να διενεργηθεί αρθροσκοπικά από Χειρουργό με μεγάλη εμπειρία, ώστε να μην υπάρξουν βλάβες και επιπλοκές.
Γίνεται στο χειρουργείο υπο γενική αναισθησία, με μια ή περισσότερες πολύ μικρές τομές χιλιοστών. Περιλαμβάνει τη μετακίνηση της σύνδεσης του τένοντα του δικεφάλου σε άλλη θέση, έξω από την άρθρωση, ώστε να σταματήσει ο εκφυλισμός. Αυτό επιτυγχάνεται με το κόψιμο της φυσικής σύνδεσης που έχει ο τένοντας του δικεφάλου από τη έκφυσή του στον ώμο και την επανασύνδεσή του στον δικέφαλο μυ στο οστό του βραχιονίου, ή κάτω από τον μείζονα θωρακικό μυ. Η στερέωση του τένοντα στο οστό γίνεται με μία άγκυρα τιτανίου.
Μετά την επέμβαση ο ασθενής αναχωρεί από την κλινική αυθημερόν, το αργότερο την επομένη και θα λάβει αντιφλεγμονώδη και αναλγητικά. Θα φοράει βραχιόνιο συγκράτησης του χεριού για ένα μήνα, ενώ μετά θα ξεκινήσει φυσικοθεραπεία και στη συνέχεια ασκήσεις αυτοβελτίωσης για ενδυνάμωση. Ο πόνος στον ώμο θα εξαλειφθεί. Σε πλήρη φόρτιση ο ώμος για αθλητικές και άλλες βαριές δραστηριότητες μπορεί να τεθεί μετά από τέσσερις μήνες.
Οι επιπλοκές είναι σπάνιες και αντιμετωπίσιμες.
