Η δυσκαμψία ή «συμφυτική θυλακίτιδα» του ώμου, χαρακτηρίζεται διεθνώς ως «παγωμένος ώμος» (Frozen Shoulder).
Ο παγωμένος ώμος είναι μια φλεγμονώδης διαδικασία των τενόντων του ώμου η οποία σταδιακά εξαπλώνεται και προσβάλει την άρθρωση στο σύνολό της. Ταυτόχρονα, ο αρθρικός θύλακας συρρικνώνεται τόσο πολύ, που περιορίζει την κινητικότητα της κεφαλής της άρθρωσης.
Ατυχήματα και επεμβάσεις στην άρθρωση του ώμου μπορεί να προκαλέσουν παγωμένο ώμο. Επιπλέον, οι παγωμένοι ώμοι παρατηρούνται όλο και περισσότερο σε διαβητικούς και γενικότερα άτομα με παθήσεις του θυρεοειδούς. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, ωστόσο, η αιτία είναι άγνωστη. Η αυθόρμητη πορεία της νόσου κυμαίνεται μεταξύ 6 μηνών και 3 ετών. Ο περιορισμός της παθητικής και ενεργητικής κινητικότητας της πάσχουσας άρθρωσης του ώμου καθώς και ο νυχτερινός πόνος χαρακτηρίζουν τη νόσο.
Υπάρχουν δύο τύποι «παγωμένου» ώμου:
- Ο πρωτοπαθής ο οποίος εκδηλώνεται με περιορισμό της κινητικότητας του ώμου που συνοδεύεται απο έντονο πόνο στο σημείο. Είναι συνηθέστερη σε άτομα με σακχαρώδη διαβήτη, παθήσεις του θυρεοειδούς, νόσο Parkinson, μετά από κάκωση και ακινητοποίηση της άρθρωσης του ώμου, μετά από ημιπληγία.
- Ο δευτεροπαθής, όπου η δυσκαμψία οφείλεται στο σύνδρομο παγίδευσης, σε τραυματισμό των τενόντων, σε εκφυλισμό της κύριας ή της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης, σε φλεγμονές που οφείλονται σε χρόνιες απασβεστώσεις, σε προηγούμενες θλάσεις ή κατάγματα του ώμου ή και μετά από επεμβάσεις στον ώμο για τις οποίες δεν ακολουθήθηκε μετεγχειρητική φυσιοθεραπεία.
Ο «παγωμένος» ώμος, εξελίσσεται σε τρία στάδια:
- Στο πρώτο στάδιο, που διαρκεί περίπου 3 μήνες ο περιορισμό του εύρους κίνησης της άρθρωσης συνοδεύεται από έντονο πόνο επειδή φλεγμαίνει η πρόσθια ωμική κάψα.
- Στο δεύτερο στάδιο, ο πόνος αρχίζει να υποχωρεί, αλλά η δυσκαμψία εδραιώνεται καθώς ο ωμικός θύλακας αρχίζει να συρρικνώνεται με αποτέλεσμα την ακόμη μεγαλύτερη δυσκολία στην κίνηση του ώμου.
- Στο τρίτο στάδιο, τα συμπτώματα του πόνου υποχωρούν, αλλά ο ώμος γίνεται σχεδόν άκαμπτος διότι ο ωμικός θύλακας υπέστη μεγάλη συρρίκνωση.
Ανάλογα με την έκταση της δυσκαμψίας του ώμου, η διαδικασία αποκατάστασης είναι μεγάλης διάρκειας ενώ μπορεί να αφήσει μόνιμη βλάβη στην πλήρη κίνηση του ώμου.
Η θεραπεία της πάθησης είναι κατ΄αρχήν, συντηρητική. Μετά από συντηρητική θεραπεία με φυσικοθεραπεία, παγοθεραπεία και, σε επιλεγμένες περιπτώσεις, θεραπεία με κορτιζόνη.
Θεραπεία του «παγωμένου ώμου»
Εάν δεν παρατηρείται βελτίωση, τότε πραγματοποιείται ελάχιστα επεμβατική, αρθροσκοπική χειρουργική για τον καθαρισμό της άρθρωσης εκ των έσω ώστε να εξαλειφθούν τα αίτια που προκαλούν την φλεγμονή.
Ο Δρ. Χρήστος Κούκος, είναι από τους λίγους ειδικούς στην Ελλάδα, που διενεργεί αρθροσκόπηση από την πίσω πλευρά του ώμου, χωρίς τομές, κόψιμο μυών και απώλεια αίματος. Η επέμβαση διενεργείται στο χειρουργείο με γενική και σε ορισμένες μόνο περιπτώσεις, με τοπική αναισθησία.
Μέσα από 4 πολύ μικρές οπές χιλιοστών, εισάγεται το αρθροσκόπιο που φέρει ισχυρή κάμερα και οδηγείται στην άρθρωση, ενώ από τις άλλες οπές εισάγονται τα μικροεργαλεία με τα οποία ο Δρ. Χ.. Κούκος διενεργεί αρθρόλυση, ανοίγει τον θύλακο της άρθρωσης, αφαιρεί τα οστεόφυτα και τα ελεύθερα σώματα.
Το αποτέλεσμα είναι άριστο και η ανακούφιση του ασθενούς άμεση.
Μετά την επέμβαση χορηγούνται αναλγητικά. Η παραμονή στην κλινική είναι συνήθως μια μέρα.
Μετεγχειρητικά οι ασθενείς υποβάλλονται συστηματικά σε φυσικοθεραπεία και εάν χρειαστεί σε σύγχρονες θεραπείες αποκλεισμού του πόνου.
Η επέμβαση έχει ως αποτέλεσμα τη γρήγορη μείωση του πόνου και την ταχεία αύξηση της κινητικότητας στην άρθρωση του ώμου.
