Ο μυς του δικεφάλου ρυθμίζει την κάμψη και τη συστροφή του χεριού. Η μέγιστη δύναμη που ασκείται στην λυγισμένη άρθρωση του αγκώνα (π.χ. πιάνοντας ένα βαρύ αντικείμενο) μπορεί να σχίσει τον τένοντα του δικεφάλου στο αντιβράχιο. Η ρήξη του καταφυτικού τένοντα του δικεφάλου είναι η αποκόλληση του τένοντα από την κατάφυση στην κερκίδα του αγκώνα. Η ρήξη αυτή, είναι αποτέλεσμα μιας βίαιης έκτασης του αγκώνα ενώ εκτελεί κάμψη. Η ρήξη του τένοντα του δικεφάλου μπορεί να είναι μερική, δηλαδή προκαλούν ζημιά στον ιστό του τένοντα αλλά δεν τον αποκόπτουν, ή μπορεί να είναι πλήρης η απόσπαση του τένοντα από το καταφυτικό του άκρο στο οστό. Η απόσπασή του οδηγεί στο τράβηγμα του μυ προς τον ώμο.
Συμπτώματα
Είναι χαρακτηριστική η μείωση της δύναμης σε σημείο αδυναμίας κατά την κάμψη και την περιστροφή της άρθρωσης του αγκώνα. Συνήθως υπάρχει ένα αιμάτωμα (μώλωπες) πάνω από την άρθρωση του αγκώνα. Κατά τη διάρκεια της ρήξης, συχνά υπάρχει και ήχος που δείχνει ότι προκλήθηκε κάποια βλάβη. Αμέσως μετά τη ρήξη το άτομο αισθάνεται έντονο πόνο στην πρόσθια επιφάνεια του αγκώνα. Ο έντονος πόνος μπορεί σταδιακά σε 1-2 εβδομάδες να υποχωρήσει. Άλλοι μύες του βραχίονα θα υποκαταστήσουν τον τραυματισμένο τένοντα, επιτρέποντας την κίνηση και τη λειτουργεία του χεριού. Ωστόσο, το χέρι θα έχει μείωση της δύναμης υπτιασμού κατά 70% , κάμψης κατά 30% και θα αντιμετωπίζει δυσκολία στην περιστροφή του αντιβραχίου.
Εκτός από την κλινική εξέταση, ο εξειδικευμένος Ορθοπεδικός αγκώνα θα διενεργήσει υπερηχογράφημα για να δει το μέγεθος της βλάβης και ίσως απαιτηθούν και άλλες απεικονιστικές εξετάσεις
Εάν η ρήξη του τένοντα είναι μερική, μπορεί ο ιατρός να συστήσει ασκήσεις αποκατάστασης για την ενίσχυση των μυών.
Χειρουργική αποκατάσταση ολικής ρήξης καταφυτικου τένοντα δικεφάλου
Κατά κανόνα, θα πρέπει να επιδιώκεται η ταχεία χειρουργική αντιμετώπιση του τραύματος, καθώς η βασική δύναμη για την κάμψη και την εξωτερική περιστροφή στην άρθρωση του αγκώνα παρέχεται από τον δικέφαλο μυ. Η επέμβαση πρέπει να γίνει το ταχύτερο δυνατόν διότι εάν καθυστερήσει, η τραυματισμένη περιοχή ουλοποιείται και βραχαίνουν τα ανατομικά στοιχεία καθιστώντας δυσχερή την αποκατάσταση της λειτουργίας του βραχίονα.
Η χειρουργική επέμβαση γίνεται με ελάχιστα επεμβατική τεχνική μέσω μια τομής 3 εκατοστών στο δέρμα. Επιτυγχάνεται η αποκατάσταση της ανατομίας του τένοντα και η επανακαθήλωσή του στο οστό, ώστε να ανακτήσει πλήρη δύναμη και λειτουργία ο βραχίονας.
Ο Ορθοπεδικός, επανακαθηλώνει τον τένοντα στο ανατομικό σημείο από το οποίο κόπηκε με τη βοήθεια ραμμάτων που περνούν από οπές που έχουν διανοιχθεί στο οστό ή με τη χρήση αγκυρών (μεταλλικών εμφυτευμάτων) πάνω στο οστό.
Η θεραπεία αποκατάστασης περιλαμβάνει πρώιμη φυσικοθεραπεία. Τις πρώτες 6 εβδομάδες αποκαθίσταται η ελεύθερη κινητικότητα της άρθρωσης του αγκώνα και ακολουθούν ασκήσεις ενδυνάμωσης την 7η με 12η εβδομάδα. Η απελευθέρωση για πλήρες φορτίο δίνεται μετά από 12 εβδομάδες. Η παραμονή στην Κλινική είναι 1 ημέρα.
Σχεδόν όλοι οι ασθενείς μετά το πρόγραμμα αποθεραπείας, αποκτούν πλήρες εύρος κίνησης και δύναμης. Μετά από εύλογο χρόνο, μπορούν να επιστρέψουν με προσοχή σε εργασίες που απαιτούν βαριά χειρονακτική εργασία.
