Το σύνδρομο των οπίσθιων μηριαίων τενόντων εμφανίζεται κυρίως σε αθλητές άλματος, ποδοσφαιριστές, βολλεϋμπολίστες, άρσης βαρών, εμποδίων κ.α. Αφορά σε άτομα τα οποία έχουν έντονη φυσική άσκηση και τεντώνουν ή βάζουν περισσότερο βάρος από όσο αντέχουν οι οπίσθιοι μηριαίοι.
Οι αθλητές συνήθως δεν υφίστανται άμεση, σοβαρή κάκωση. Αισθάνονται μόνο ένα έντονο τράβηγμα στον οπίσθιο μηριαίο μυ με ξαφνικό οξύ πόνο στο πίσω μέρος του μηρού ή κοντά στον γλουτό στη διάρκεια ή μετά από έντονη άσκηση. Μπορεί να ακολουθήσει πρήξιμο, μώλωπες ή και αποχρωματισμός στο πίσω μέρος του μηρού μέχρι και το πίσω μέρος του γονάτου. Τα συμπτώματα αυτά συνήθως αποτελούν την απαρχή του συνδρόμου που επιδεινώνονται με την ένταση της άθλησης και κατά τη διάρκεια του χρόνου.
Οι μικροί, επαναλαμβανόμενοι τραυματισμοί και τραβήγματα στους οπίσθιους μηριαίους μύες προκαλούν μικροαιματώματα τα οποία δεν προλαβαίνουν να απορροφηθούν πλήρως από το οργανισμό πριν συμβεί το επόμενο τράβηγμα –μικροτραυματισμός. Αυτό έχει ως συνέπεια, να δημιουργείται στην περιοχή ένας σκληρυντικός ινώδης ιστός ο οποίος προκαλεί υπερτροφία στο ισχιακό κύρτωμα. Αυτή η υπερτροφία εμποδίζει την καλή αιμάτωση των μυών και κυρίως των τενόντων. Σταδιακά, οι οπίσθιοι μηριαίοι αρχίζουν λόγω κακής αιμάτωσης να γίνονται αδύναμοι, ατροφικοί και να πονούν όταν βρίσκονται σε πλήρη φόρτιση. Εμφανίζεται έντονη ευαισθησία στην περιοχή του ισχιακού κυρτώματος και ψηλά στους οπίσθιους μηριαίους μύες.
Πόνο προκαλούν διάφορες στάσεις του σώματος που προκαλούν διάταση των οπίσθιων μηριαίων μυών. Ένα χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι η έντονη ενόχληση όταν ο αθλητής οδηγεί πολύ ώρα στο αυτοκίνητο. Τα συμπτώματα υποχωρούν με την διακοπή της άσκησης για ένα διάστημα και επανέρχονται με την επανεκκίνηση.
Το σύνδρομο εγκαθίσταται μετά από μήνες ή και χρόνια λόγω της εξελισσόμενης βλάβης.
Διάγνωση και θεραπεία του συνδρόμου των οπίσθιων μηριαίων
Εκτός από τον κλινικό έλεγχο από Ορθοπεδικό εξειδικευμένο στις αθλητικές κακώσεις, απαιτείται η διενέργεια αξονικής και μαγνητικής τομογραφίας για να φανούν οι κακώσεις και οι πιθανές βλάβες του άνω πέρατος των οπίσθιων μηριαίων μυών και να αποκλεισθούν άλλες παθήσεις με αντίστοιχα συμπτώματα.
Εάν ο τραυματισμός είναι μικρός και συνίσταται σε ένα απλό τράβηγμα, τότε η επούλωση επιτυγχάνεται σε 2-4 εβδομάδες. Εάν έχει υποστεί ο μυς μερική ρήξη, ο χρόνος επούλωσης είναι 4-8 εβδομάδες. Και στις δύο περιπτώσεις, η φυσικοθεραπεία με διατάσεις των οπίσθιων μηριαίων μυών για την ενδυνάμωσή τους και η έγχυση ενζύμων , κολλαγόνου, αυτόλογων βλαστοκυττάρων (PRP) συμβάλλουν σημαντικά στη θεραπεία.
Εάν η βλάβη είναι τρίτου βαθμού, δηλαδή ο μυς σχιστεί (μερική ή ολική ρήξη), τότε αντιμετωπίζεται μόνο με επέμβαση διότι εγκυμονεί τον κίνδυνο να αποσχιστούν εντελώς οι τένοντες από το οστό έως και να προκαλέσουν τραυματισμό αποκόλλησης.
Χειρουργική θεραπεία του συνδρόμου των οπίσθιων μηριαίων
Στη μερική ή ολική ρήξη των τενόνων του οπίσθιου μηριαίου η θεραπεία είναι ελάχιστα επεμβατική χειρουργική με πολύ μικρές τομές για την αφαίρεση του ινώδους ιστού που έχει δημιουργηθεί, την απελευθέρωση των κλάδων του ισχιακού νεύρου από τυχόν συμφύσεις και εάν απαιτείται, την επιμήκυνση των τενόντων.
Η επέμβαση είναι ασφαλής με πολύ καλά αποτελέσματα. Ο ασθενής βαδίζει άμεσα και αρχίζει ελαφρές ασκήσεις κινητοποίησης της άρθρωσης του ισχίου καθώς επίσης μυϊκή ενδυνάμωση του τετρακέφαλου και των οπίσθιων μηριαίων μυών. Η αθλητική άσκηση ξεκινά σε 3 εβδομάδες με ήπια φόρτιση και επανέρχεται πλήρως μετά από δύο μήνες.
