Η δυσκαμψία ή αγκύλωση του αγκώνα (Elbow Stiffness) είναι συνήθως αποτέλεσμα σοβαρού τραυματισμού/κατάγματος του αγκώνα, ή οφείλεται σε φλεγμονή, εκφύλιση και σήψη που οδήγησαν σε συρρίκνωση των μαλακών μορίων γύρω από την άρθρωση. Συχνά συνυπάρχει και έκτοπη οστεοποίηση γύρω από την άρθρωση καθώς και ωλένια νευρίτιδα. Μπορεί να οφείλεται και σε ενδογενή αίτια που προκαλούν ενδραρθρικά κατάγματα, καταστροφή του αρθρικού χόνδρου ή σε συμφύσεις.
Σε όλες τις περιπτώσεις η δυσκαμψία του αγκώνα που προκαλεί αδυναμία κίνησης του χεριού, αποτελεί σοβαρό λειτουργικό πρόβλημα που χρήζει θεραπείας.
Η απόφαση για το εάν η δυσκαμψία του αγκώνα από οξύ τραυματισμό πρέπει να αντιμετωπιστεί συντηρητικά ή χειρουργικά απαιτεί μεγάλη εμπειρία από την πλευρά του γιατρού. Αφού ληφθεί η απόφαση με βάση την κλινική εξέταση και διαφοροποιημένη, στοχευμένη διάγνωση με ακτινογραφία, υπερηχογράφημα, μαγνητική τομογραφία και, εάν χρειάζεται, αξονική τομογραφία, καθορίζεται η ατομική έννοια της θεραπείας.
Με τον αγκώνα, όπως σχεδόν με καμία άλλη άρθρωση, η σοβαρότητα του τραυματισμού πρέπει να εκτιμάται στο πλαίσιο της βλάβης των οστών και των συνδέσμων (σύνδεσμοι – μαλακοί ιστοί).
Ο αγκώνας δύσκολα συγχωρεί τις κακές θέσεις των οστών, καθώς αυτές μπορεί συχνά να οδηγήσουν στην ανάπτυξη οστεοαρθρίτιδας. Οι χρόνιες αστάθειες μετά από συνοδούς τραυματισμούς των συνδέσμων έχουν επίσης σημαντικό αντίκτυπο στο τελικό αποτέλεσμα.
Η άρθρωση του αγκώνα έχει την ιδιαιτερότητα ότι πολλές φορές μπορεί να «παγώσει» μετά από τραυματισμούς στους συνδέσμους. Αυτό ονομάζεται μετατραυματικός παγωμένος αγκώνας. Περιέργως, η άρθρωση εξακολουθεί να είναι πλευρικά ασταθής παρά την ακαμψία στην κάμψη και την έκταση. Μετά από ένα τραύμα στον αγκώνα, η πιθανότητα εμφάνισης συνδυασμού δύσκαμπτης αλλά και ασταθούς άρθρωσης είναι ιδιαίτερα υψηλή.
Λόγω των πιθανών προβλημάτων που αναφέρονται στην αποκατάσταση, ο γιατρός θα πρέπει να είναι σε θέση να αναγνωρίσει και να εκτιμήσει τη σοβαρότητα του τραυματισμού έγκαιρα. Η απόφαση για την ατομικά σωστή θεραπευτική διαδικασία είναι ο ακρογωνιαίος λίθος για ένα βέλτιστο θεραπευτικό αποτέλεσμα. Ωστόσο, ένα καλό κλινικό αποτέλεσμα δεν μπορεί ποτέ να επιτευχθεί μόνο από τον ιατρό, αλλά μόνο σε συνεργασία με αφοσιωμένη θεραπεία παρακολούθησης από τους φυσιοθεραπευτές και τον ίδιο τον ασθενή.
Συντηρητική θεραπεία
Η θεραπεία της δυσκαμψίας του αγκώνα μπορεί να είναι συντηρητική σε μικρού βαθμού πρόσφατες δυσκαμψίες και συνίσταται κυρίως σε ειδικές ασκήσεις φυσιοθεραπείας.
Εάν εντός τριμήνου δεν υπάρξει βελτίωση προκειμένου το πρόβλημα να μη γίνει χρόνιο και να μην ενταθεί ο βαθμός δυσκαμψίας, όπως σταδιακά συμβαίνει, τότε η μόνη λύση είναι η επέμβαση. Ωστόσο, ακόμη και το είδος και η βαρύτητα της επέμβασης, εξαρτάται από το μέγεθος της δυσκαμψίας. Επίσης, από τα αίτια που την προκάλεσαν. Εάν οφείλεται σε κάταγμα που έχει πορωθεί σε λάθος θέση, τότε προηγουμένως μπορεί να απαιτηθεί αποκατάσταση των οστών στη σωστή αλληλουχία πριν από την αποκατάσταση της δυσκαμψίας.
Επεμβατικές τεχνικές
- Ανοικτή κλασική χειρουργική επέμβαση με διαφορετικές τεχνικές προσπέλασης, αναλόγως με τη θέση της βλάβης ( πρόσθια, πλάγια, οπίσθια. Τα αποτελέσματά της είναι πολύ καλά και ασφαλή. Μειονεκτεί ως προς το αισθητικό πρόβλημα που προκαλεί η ουλή, τον πόνο του ασθενούς μετεγχειρητικά και τον κίνδυνο τραυματισμού των ιστών.
- Η αρθροσκόπηση για την λύση των συμφύσεων και του συρρικνωμένου θυλάκου, σημαίνει επέμβαση με πολύ μικρό τραύμα, πολύ λιγότερο πόνο και ταχύτερη αποκατάσταση στα χέρια έμπειρου Ορθοπεδικού Χειρουργού αγκώνα, όπως ο Δρ. Χρήστος Κούκος.
